Simula: Si Joffer
Na-implementa ang curfew sa lugar nila ng ngayong Kapitan. Ayon sa ordinansang ito, walang kabataan edad labing walo pababa ang dapat nasa labas pa ng gabi pag sapit ng alas onse. May kinauukulang parusa ang sino mang mahuling lumalabag dito.
Si Kagawad Romel ang nag mamaneho ng barangay patrol, katabi ay si Jun habang nasa likod naman si Tomas. Pinatay nila ang ilaw sa may madilim na parte ng kalsada at nag-abang ng pwede huliin.
Trentay tres anyos si Kagawad Jun, may asawa at tatlong anak. Ang panganay na anak nito ay kasalukuyang nasa ibang bansa at nag-tratrabaho, ang pangalawang anak naman nito ay nag aaral bilang seaman. Meron siyang busong anak na labing dalawang taong gulang.
Si Kagawad Romel naman ay trentay singko anyos, walang asawa at ang napipitong susunod na kapitan ng barangay. Magaling at estrikto ito sa trabaho, kaya naman marami ang bilib dito.
Si Tomas ay ang pinaka bago sa posisyon. Kakapanalo lang niya nung eleksyon at ngayo'y inaaral pa ang trabaho ng isang kagawad ng barangay. Trentay quatro anyos ito at talaga namang sinusunod ang utos ng kanyang mga kasamahan sa trabaho.
Simula no'ng nagkaroon ng curfew sa barangay ay ngayon lang sila nag kasama-samang tatlo.
"Bukas dapat iba naman ang i-aasign dito, storbo sa tulog 'tong mag babantay ng pasaway na kabataan." Reklamo ni Kagawad Romel.
"Alternate naman ito, buti nga at ngayon lang tayo na assign." Tugon ni Kagawad Jun.
Ilang minuto palang ang ipinalagi nila sa madilim na kalsada ay namataan na nila ang isang batang lalaki. Sa itsura nito ay mukha itong batang kalye, at sa tantya nila ay edad siyam palang ito, may kasama itong isang lalaki, naksunod siya rito.
Agad pumito si Kagawad Romel, narinig naman ito nung lalaking kasama nung bata kaya agad itong kumaripas ng takbo, susunod pa sana ang bata pero huli na dahil nakalapit na sila kagawad.
"Gabi na, ano pang ginagawa mo rito sa labas?" Tanong ni Kagawad Jun.
Sa itsura ng batang lalaki ay hindi mong maipagkakaila na isa itong binabae, maiksi ang suot na shorts, isang hapit na hapit na damit ang suot, may pulang lipstick sa labi at may headband na suot.
"Hala, may bibilihin lang po ako diyan sa kanto utos ni Tatay." Sagot nung bata.
"Ano pangalan mo? 'Tsaka, ano pangalan ng Tatay mo?" Tanong ni Kagawad Romel.
"Joffer po, 'wag niyo po akong isusumbong sa Tatay ko." Sabi nito. Halata sa boses ang takot.
"Akala ko ba inutusan ka niya?" Tanong ulit ni Kagawad Romel. "Mag sisinungaling kapa. Halika sama ka sa amin, doon ka sa barangay susunduin ng magulang mo." Sabi nito. Napakunot naman ang noo ng dalawang kasama nitong kagawad.
Ang utos sa kanila ay ihahatid sa mga bahay ang mahuhuli bilang paunang paalala at kakausapin ang magulang, pero laking gulat nila sa sinabi ni Romel, hindi tuloy napigilan ni Jun na lapitan ang kaibigan.
"Pare, anong isasama sa barangay hall? Ihahatid natin pauwi 'yan first warning palang."
"Ano kaba, ako bahala." Sagot ni Romel.
Walang nagawa ang dalawa ng eskortan nila ang bata paakyat sa barangay patrol. Halata sa mukha ng bata ang kaba, lalo na't takot siyang malaman ng kanyang Tatay na nahuli siya ng barangay.
Ang totoo niyan ay hindi talaga inutusan ang bata ng kanyang Tatay. Kasama nito ang mga kaibigan kanina ng nakatambay sila sa plasa, pero nauna ng umuwi ang mga ito habang siya ay naiwan dahil balak siyang pakainin sa isang fastfood ng lalaking sinusundan niya kanina, pero sa kamalasmalasan ay nahuli pa tuloy siya.
Tahimik na nakaupo ang bata sa upuan ng barangay hall habang nag uusap-usap ang mga kagawad na humuli sa kanya. Paulit ulit na tinitingnan ang bukas na pinto, balak niyang tumakbo palabas doon para takasan ang mga kagawad, pero pinangungunahan siya ng kaba.
"Pare, bakit dinala mo dito 'yang bata?" Tanong ni Kagawad Jun. Nalilito.
Hindi makasagot ng diretso si Romel, hindi alam kung bakit nga ba dinala niya sa barangay ang bata.
Matagal ng talamak ang mga batang bayaran sa kanilang barangay, alam ito ni Romel dahil siya mismo ay nakasaksi nito.
Panahon ng pag roronda noon at nahuli niya ang isang bata edad sampu na nooy chinuchupa ang isang tricycle driver malapit sa sementryo. Nahuli niya ang mga ito at pinakiusapan lamang siya ng tricycle drive ng sa gano'y hindi ito isumbong.
Hindi maikakailang malibog na tao si Romel, inaamin niyang nalibugan siya sa nasaksihan at gusto rin itong subukan, pero hindi siya makahanap ng tyempo at lakas ng loob. Lalo na't isa siyang alagad ng batas.
"Anong gagawin mo diyan? Dito mo ba patutulugin?" Tanong ulit ni Jun.
"Hindi, Pre. Rumonda na kayo ni Tomas ulit, ako ang mag babantay sa kanya at lahat ng mahuhuli niyong bata ay dalihin niyo rito." Sabi niya ng wala sa sarili.
"Siraulo kaba? Hindi 'yan ang sinabi ni Kapitan." Sagot ulit ni Jun.
"Ako na bahala Pare basta lumakad na kayo ni Tomas." Sabi nito.
Kung pupwede lang ay ayaw sana pumayag ni Jun. Hindi ito ang bilin sa kanila ni Kapitan. Malinaw na sinabi nito na paunang parusa ay ang paghatid sa mga mahuhuli sa kanilang bahay at kausapin ang mga magulang ng mga minor-de-edad na mahuhuli pero may ibang batas yatang sinusunod si Romel.
"Tara Tomas, wala sa wisyo yang si Romel, nag-iiba ng plano bigla."
Nagkakamot ng ulo na sumunod si Tomas sa ngayon ay nag lalakad ng si Jun.
Tahimik si Romel na naiwan sa barangay hall. Tahimik ding nakaupo ang bata, bakas sa mukha nito ang kaba. Maliit at payat ito.
"Psst!" Sitsit ni Romel. Napatingin agad ito sa kanya. "Ilang taon kana?"
"Eleven po." Mahinang sagot nito.
Napalunok si Romel. Maliit at payat ito kumpara sa edad niya.
"Anong ginagawa mo sa labas ng ganitong oras?"
"Inutusan lang po talaga ako ni Tatay." Sagot ni Joffer.
"Sino yung sinusundan mo kanina?"
Nagulat si Joffer sa naging tanong ng kagawad. "H-hindi ko po 'yon kilala." Sagot nito.
"Sus, sinusundan mo pero hindi mo kilala? Chu-chupain mo 'yon 'no?" Tanong nito.
Mas lalong nanglaki ang mata ng bata sa tanong ni Romel. Hindi alam kung papaano sasagutin. Ganon kasi ang naging usapan nila nung lalaki.
Nung nakaraang buwan lang kasi ay naturuan si Joffer ng mga kaibigan nitong bading kung papaanong hindi sila nawawalan ng pera. Lagi kasing may mga pambili ng pag kain o 'di kaya ay mga pang make up ang mga kaibigan nito.
Walang pera sila Joffer, laking hirap at parehas na walang trabaho ang mga magulang, umaasa lang sa 4p's na binibigay ng gobyerno kaya hindi rin siya maka hingi ng pera.
Tinuruan siya ng kanyang Mima kung papaano kumita ng pera, ang sabi nito ay marami raw ang mga tumatambay na mga customer sa plasa na handa silang bigyan ng pera kapalit ng 'bj' kung tawagin nila.
Nagawa ito ni Joffer kamakailan lang, meroon isang sa tingin niya ay ka edad ng kanyang Tatay ang tumawag sa kanya, sinakay siya sa sasakyan at pinalaro ang ari nito, hindi pa marunong noon si Joffer pero dahil kahit papaano ay natuwa ang customer ay binigyan niya ito ng singkwenta na siyang ikinatuwa ni Joffer.
Kanina lang ay mayroon na sana siyang pangalawang customer kung hindi lang sana siya nahuli ng mga kagawad. Malas nga at siya lang ang nahuli.
"Ba't 'di ka makasagot?" Tanong ulit ng kagawad. Napabalik sa wisyo si Joffer.
"H-hindi po." Mabilis na sagot nito.
"Sus alam ko na 'yang mga ganyang style niyo. Kilala ko kayo." Sabi ni Romel. "Halika nga rito" Tawag niya kay Joffer.
Dahil sa takot ay agad na tumayo ito sa kinauupuan at mabilis na lumapit kay kagawad.
"Gusto mo ba pauwiin na kita?" Tanong niya rito. Mabilis na tumango ang bata. "Pero siyempre dapat may kapalit."
Kumunot ang noo ni Joffer. "W-wala po kaming pera kagawad." Sabi nito.
"Ano kaba, hindi naman pera ang kapalit, e. Ito o." Kinuha ni Kagawad ang kamay ng bata at ipinatong niya sa kanyang pantalon. Tigas na tigas na ang burat nito na siyang ikinagulat ni Joffer.
"A-ano pong gagawin?" Tanong nito.
"Syempre, laruin mo lang 'yan pauuwiin na kita, hindi pa kita isusumbong sa Tatay mo." Sabi nito.
Napalunok si Joffer sa naging sagot ni Kagawad. Kahit ayaw niya ay wala siyang magagawa, gusto na niyang umuwi at ayaw niyang mabugbog nanaman ng Tatay niya kaya kahit ayaw ay dahan-dahang lumuhod si Joffer sa gitna ng hita ni Kagawad.
"Ayan, ganyan." Sabi nito sa kanya.
Si Joffer na ang nag baba ng zipper ni Kagwan, kita niya agad ang kulay itim nitong brief. Napalunok siya dahil ito ulit ang pangalawang beses na makakakita siya ng totoong burat. Noong una ay hindi siya nasarapan, pero dahil may bayad ay ginawa niya. Pero ngayon, alam niyang walang bayad pero dahil ito lang ang paraan para makauwi siya ay gagawin niya.
Si Kagawad na ang nag tanggal ng butones ng kanyang pantalon. Ibinaba nito ang suot na pantalon hanggang tuhod, tapos ay si Joffer na ang nag baba ng brief nito. Gulat pa ito ng makita ang sukat ng burat ni Kagawad. Kumpara sa una niyang customer ay mas malaki ang kay Kagawad Romel, hindi rin ganon kakapal ang buhok.
"Subo mo na." Sabi ni Kagawad.
Agad niya itong ginawa. Sinubo niya agad ang ulo, nalasagan agad ni Joffer ang burat ni Kagawad, maalat-alat. Pero dahil gusto niya ng umuwi ay ginawa parin niya. Sinubo niya ito, kahit hirap dahil sa laki ay sinubukan niyang isagad, pero nahirapan siya.
"Ahhh..." Ungol ni Kagawad.
Napapapikit si Joffer dahil halos mabilaukan siya sa laki ng alaga ni Kagawad, pero ginagawa parin niya.
Sa gitna ng pag chupa ni Joffer ay nagulat siya ng hawakan ni Kagawad ang kanyang buhok nasaktan siya dahil sa higpit ng hawak nito, pagkatapos ay gumalaw ito, na tila ba ay kinakadyot ang kanyang bunganga, dahil dito ay mas pumasok pa at sumagad sa kanyang lalamunan ang dambuhalang burat ni Kagawad.
"Ahhh tangina mong puta ka." Sabi ni Kagawad.
Pabilis ng pabilis ang pag galaw ni Kagawad. Napapaluha narin si Joffer. Sumasagi kasi sa lalamunan niya ang burat ni Kagawad.
"Ahhh malapit na ako tangina ang sarap mo." Sabi ni Kagawad.
Walang magawa si Joffer dahil sa mabilis na pag bayo ni Kagawad sa kanyang bibig. Nakawak na ito ngayon sa kanyang hita upang alalayan ang katawan na hindi bumagsak sa sahig.
"Tangina pare anong ginagawa mo?"
Napatigil si Kagawad sa ginagawa, kahit si Joffer ay napatigil din. Nagulat ito dahil may nagsalita, dahil nasa bibig parin niya ang burat ni Kagawad ay hindi niya makita kung sino iyong nag salita.
"Pare, solid 'tong bibig nitong batang 'to mas masarap pa sa puke, ang sikip." Sabi ni kagawad na hindi parin binibitawan ang buhok ni Joffer at hindi parin inaalis ang kanyang burat sa kanyang bibig.
"Gago ka, ang bata pa niyan." Sagot ni Kagawad Jun.
"Mas masarap kapag bata." Sagot ni Kagawad Romel.
Hindi alam ni Jun kung anon ang nararamdaman. Kitang kita ng kanyang dalawang mata ang kumpare at katrabaho niyang si Romel, trenta'y singko anyos habang nakapasak ang burat sa bibig ng bantang kanina lang ay nahuli nila sa curfew.
Ilang mura na ang pinakawalan niya sa kanyang utak. Naalala bigla ang bunso niyang anak na si Jim. Halos kasing edad lang kasi nito ang bata na ngayon ay naka luhod sa harap ng kanyang kaibigan.
Tangina...
Hindi dapat ito nang-yayari. Dapat ngayon palang ay pigilan na niya si Romel, tulungan ang kawawang bata at isumbong sa pulis. Pero hindi rin maitatanggi ni Jun ang kakibang nararamdaman, tila ba may kung ano sa kanya ang nagising dahil sa kanyang nakita.
"Pare tangina baka mag sumbong 'yan." Sabi pa niya. Tila ba natataranta.
Nag umpisa ulit umindayog ang katawan ni Romel para kantutin ulit ang bibig ng bata.
"Mag susumbong kaba?" Tanong ni Romel sa bata, pero hindi ito sumagot kaya naman ay hinila nito ang buhok para makapag salita ng maayos.
"H-hindi po." Sabi nito.
"Pre, pwede ako rin pag katapos?" Tanong ng kasama niyang Kagawad din na si Tomas.
Napatingin siya rito, hinihimas hinas na ang alaga niyang nag uumpisa narin tumigas habang pinapanood so Romel na kinakantot parin ang bibig ng bata.
Tangina talaga... anong nang-yayari sa kanya. Hindi ito gusto ni Jun. Dapat ngayon pa lang ay pigilan na niya ang mga ito at isumbong kay Kapitan, o kaya sa pulis. O kaya naman ay dapat umalis na siya ngayon sa barangay hall para hindi na makita pa ang mga nang-yayari. Pero parang hindi siya makapag desisyon agad, kakaiba kasi sa pakiramdam ang kanyang nasasaksihan ngayon... tila ba nakaka kaba pero nakaka excite.
"Walang problema Pareng Tomas, ikaw pa ba? Kapag nilabasan ako ikaw naman." Sagot ni Romel sabay ngisi kay Tomas. "Ikaw Pareng Jun, gusto mo rin ba?"
Hindi nakasagot si Jun, tila yata nablanko ang utak sa tanong ng kanyang kaibigan.
Tangina... parang si Jim, parang ang bunso niyang anak. Papaano kapag si Jim ang nandiyan, ganito rin kaya ang mararamdaman niya? Titigasan din kaya siya?
Pero kahit sobrang gulo ng isip ni Jun ay nagulat nalang siya dahil nakita niya ang sarili na nakaupo sa sofa ng barangay hall, habang sinusubo ng bata ang kanyang tigas na tigas na alaga.
At sa hindi malamang dahilan, napapayag si Jun, pero hindi pa pala ito ang lahat ng 'yon... nag-uumpisa palang sila.
Comments
Post a Comment