Kabanata 7: Sa Kweba

☰ Chapters

Hindi na muling nahanap ni Buboy ang tulog nang makabalik siya sa kwarto nila ng Kuya Simon niya. Hindi rin niya halos lingunin ang pwesto ng kapatid dahil sa hiya. Hindi alam ni Buboy kung kaya pa ba niyang harain ang Kuya kinabukasan matapos siyang muntik mahuli nito.

Tahimik na ang gabi, rinig na niya ang mahihinang hilik ng kapatid. Alam din niyang tulog na ang mga tao sa kanilang bahay pero nananatiling gising si Buboy. Maraming bagay ang tumatakbo sa isipin niya, mga katanungang gusto niyang hanapan ng mga kasagutan.

Kinabukasan ay pakiramdam ni Buboy ay nakalutang siya sa hangin. Puyat na puyat siya at pakiramdam niya ay ano mang oras ay matutumba na siya. Hindi niya alam kung anong oras na siya natulog kagabi, ang naaalala nalang niya ay ginising nalang siya ng tilaok ng manok.

"Ba't ganyan itsura mo?" Tanong ng Nanay niya. "Nag-puyat ka ba kagabi?"

Hindi maka-kibo si Buboy. Nasa harapan lang kasi niya ang Kuya Simon niya habang humihigop ng kape at tinitignan siya.

Pasalamat nalang si Buboy at hindi na siya ulit kinulit ng Nanay niya, pero hindi parin siya nakatakas sa mga nakakatakot ng tingin ng Kuya Simon niya. Para tuloy kay Buboy, isa ito sa pinaka tahimik na agahang naranasan niya sa buong bahay nila.

Ang kagandahan sa pagiging bunso ay wala masyadong gawain sa bahay. Dahil bata pa ay hindi pa inuutusan si Buboy na mag-hugas ng pinggan kaya naman pag-katapos mag-agahan ay diretso ito sa labas para mag-laro. Ganito lagi ang ginagawa ni Buboy dahil bakasyon, mas nauubos nito ang oras sa pag lalaro.

Sa silong ng puno ng acacia agad ang tungo niya, gaya ng inaasahan ay may mga bata nang nag-lalaro doon. Mabilis ang takbo ni Buboy para puntahan ang kumpol-kumpol ng mga bata na tila ba may pinag kakaguluhan.

"Ano yan?!" Usisa ni Buboy sa kalaro ng makarating doon.

"Si Tonyo, pinapakita 'yong mga huli niyang gagamba. Ang lalak." Sabi ng isa sa mga bata doon.

Isiniksik ni Buboy ang sarili sa mga bata hanggang sa masilip niya ang kaibigang si Tonyo, pinapalibutan ito mg mga bata habang ipinapakita isa-isa ang mga nag-lalakihan niyang gagamba.

"Ang lalaki 'no? Huli ko lahat ng 'to sa tabing ilog kahapon." Puno ng pag-mamayabang ang boses niya.

Napasimangot si Buboy. Alam kasi niyang hindi si Tonyo ang nang-huli nito. Alam niyang ibinigay lang sa kanya 'yon ng Tito Orlan niya dahil sa ginawang niyang pag-subo sa ari nito.

Agad nakaramdam ng inggit si Buboy. Gusto nitong sabihin sa mga batang manghang mangha kay Tonyo ang totoo, gusto nitong ibuking sa lahat na hindi si Tonyo ang nang-huli nito kung hindi ang Tito Orlan niya.

Pero naisip rin ni Buboy na baka magalit ang kaibigan. Hindi alam ni Tonyo na nakita niyang lahat ang ginawa niya si Tito Orlan nito kaya baka ito pa ang maging sanhi ng away nila kapag nag-kataon.

Dahil sa pikon ay pinili nalang ni Buboy na umalis sa silong ng acacia. Muli itong umuwi sa kanila at naisipang manood nalang ng T.V. Nawalan siya ng gana dahil wala rin naman siyang gagambang maipapakita sa mga kalaro.

Pag-kauwi sa kanila ay nadatnan niya ang Kuya Simon niyang nakatambay sa labas ng kanilang bahay at nakahiga sa duyan. Agad siyang napansin nito.

"O, ang aga mo namang umuwi, tapos na kayo mag-laro?" Tanong sa kanya.

Sumimangot si Buboy. "Umuwi na ako Kuya, hindi rin naman ako makakasali sa kanila, wala akong gagamba, e." Sabi niya.

"Sabi ni Nanay tinakasan mo raw siya kahapon para mang-huli, wala ka bang nahuli?" Tanong muli ni Simon.

Mas nasira ang mukha ni Buboy dahil sa sinabi. "Hmmmp! Puro malilit naman, 'yong kay Tonyo ang lalaki binigyan siya ni Tiyo Orlan, e." Maktol niya.

"Si Tiyo Orlan? Bakit kasama niyo ba siyang nang-huli?" Busisa ni Simon. Mula sa pag-kakahiga ay umupo na ito ngayon sa duyan.

"Oo kaso pinauwi niya ako agad, tapos si Tonyo lang pala isasama niya mag-hanap ng gagamba." Hindi mapigilan ni Buboy ang mapairap dahil sa inis. "Wala tuloy akong gagamba."

Mahinang tumawa ang Kuya Simon niya atsaka tumayo mula sa duyan. Lumapit ito kay Buboy at ginulo ang buhok.

"Ikaw talaga, gusto mo ba mag-hanap tayo gagamba ngayon?" Sabi nito sa kapatid.

Tila isang bumbilyang nag-liwanag naman ang mukha ni Buboy. Ang kaninang nakasimangot na mukha ay napalitang ng isang malawak na ngiti. "Talaga Kuya sasamahan mo ako?"

"Oo, basta mag-paalam ka kay Nanay para hindi tayo hanapin." Sabi nito.

Mabilis namang tumakbo si Buboy papasok sa kanilang bahay. Agad nitong hinanap ang kanyang Nanay na nakita niyang nag-lalaba sa may likuran ng kanilang bahay.

"Nanay! Mag-hahanap kami ng gagamba ni Kuya Simon!" Sigaw ni Buboy.

"Ano?! Ang gagamba, pumirmi ka dito sa bahay at mataas na ang sikat ng araw!" Sigaw pabalik ng kanyang Nanay.

Hindi ito pinansin ni Buboy at muli ay nag-mamadaling lumabas. Baka kasi ay biglang mag-bago ang isip ng kanyang Kuya Simon. Minsan lang kasi siya nito yayaing mag-hanap ng gagamba.

Pag-labas ay nakita niya ang Kuyang hinihintay siya. Muling ngumiti si Simon at patakbong lumapit sa kapatid, hindi maitago ang galak na nararamdaman.

"Nag-paalam ka ba kay Nanay?" Tanong ng Kuya niya na mabilis na sinagot ng tango ni Buboy. "Anong sabi?" Muling tanong ni Simon.

"Sige raw." Tipid na sagot ki Buboy.

Mula sa kanilang bahay ay malayo-layo ang lalakarin nila para makarating sa ilog. Sa buong buhay ni Buboy ay ngayon lang siya sinama ng Kuya Simon niya sa pag-hahanap ng gagamba kaya naman ay hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti.

Alam niyang magaling mag-hanap ang Kuya Simon niya ng malalaking gagamba. Minsan ay ibinibenta pa niya ito sa malalaking halaga dahilan para mag-kapera siya.

Hindi na makapag hintay si Buboy na ipag-mayabang ang mga gagambang mahahanap nila sa kanyang mga kalaro. Sigurado siyang magugulat si Tonyo at mahihigitan pa niya ang mga gagamba nito.

Pero nagulat si Buboy ng huminto mag-lakad ang Kuya niya kahit wala pa sila sa ilog.

"Kuya dito na tayo mag-hahanap?" Tanong niya sa kapatid.

"Hindi, dito lang tayo dadaan sa shortcut, may alam kasi akong hanapan ng gagamba mas marami doon." Sagot naman ng Kuya niya.

Agad namang ngumiti si Buboy. Tiwala siya sa kakayahan ng Kuya niya. Alam nitong may mga lugar sa paahan ng bundok na siya lang ang nakakaalam kaya mabilis na sumunod si Buboy. Naisip nitong ipapakita na ng Kuya Simon niya ang secret place kung saan ito nakakahanap ng nag-lalaking gagamba.

Masukal ang daanang binabaybay nila. Hindi ito ang orihinal na daanan patungong ilog. Walang bakas ng daanan dito, mga nag-tataasang damo at talahib ang sinusuot ng mag-kapatid.

Gustuhin mang mag-reklamo ni Buboy sa dinadaanan nila ay hindi niya magawa. Baka kasi mapagalitan siya ng Kuya niya at hindi na nila ituloy ang pag-hahanap ng gagamba.

Ilang minuto pang lakaran ang ginagawa nila ng marating nila ang isang kweba. Gulat na gulat si Buboy sa nakita. Ngayon lang kasi niya nalaman na may kweba palang malapit dito sa paahan ng bundok na madalas nilang hanapan ng gagamba.

"Dito na tayo mag-hahanap Kuya?" Tanong ni Buboy.

"Oo, mag-hanap ka na diyan, mag hahanap narin ako dito." Sabi ng Kuya niya.

Inilibot ni Buboy ang tingin sa lugar. Hindi ito 'yong mga kwebang nakikita niya sa T.V. Tila isang butas lang ito dahil kita mo na agad ang dulo ng kweba, kapansin pansin din ang mga sulat sa pader., kahit ang mga nag-kalat na basura sa paligid. Tila ba madalas itong puntahan ng mga tao.

Imbis na mag-hanap ng gagamba si Buboy ay sinundan lang niya ang kapatid sa mga pupuntahan nito. Pinapanood niya ang Kuya Simon niyang mag-hanap ng sapot ng gagamba.

Maya-maya pa ay biglang nag-tanggal ng damiy ang Kuya Simon niya. Dala narin siguro sa init ng panahon, kahit si Buboy ay pawis na pawis narin.

"Ano ba 'yan, parang wala namang gagamba dito. Hanap tayo sa iba." Sabi ng Kuya niya. "Pero ang init pa, pahinga muna tayo sa kweba Boy." Sabi pa nito.

Walang nagawa si Buboy. Sumunod ito sa kapatid at umupo sa may papag sa kweba. Doon lang niya napansin na tila ba may papag na sadyang ginawa doon para mapag-pahingahan.

Sumisipol ang Kuya Simon niya habang nag-papahinga silang dalawa. Pinapaypay nito ang hinubad na damit upang makagawa ng hangin.

Hindi naman mapigilan ni Buboy ang mainip. Gusto na nitong mag-hanap sila ng gagamba pero ayaw naman niya madaliin ang Kuya niya dahil baka pagalitan siya nito, kaya wala siyang nagawa kung hindi ang umupo doon at maghintay.

"Ikaw ha, anong ginagawa mo sa kama ko kagabi?" Biglang tanong ni Simon na ikinagulat ni Buboy.

Agad itong napatingin sa kapatid. Naka-upo parin ito sa papag at hindi siya tinitingnan. Hindi makasagot si Buboy, pakiramdam niya ay nabingi siya.

"Akala mo hindi kita nakita kagabi? Anong dinidilaan mo sa kama ko?" Sa pag-kakataong ito ay tiningnan na siya ng Kuya Simon niya.

Hindi alam ni Buboy ang gagawin. Agad namula ang kanyang pisngi dahil sa hiya. Akala niya ay hindi siya nakita ng Kuya niya kagabi kaya hindi narin niya ito pinansin.

Inihanda ni Buboy ang sarili. Alam niyang papagalitan siya ng kapatid. Baka paluin siya o 'di kaya ay isumbong sa Nanay nila. Agad siyang kinabahan.

"S-sorry Kuya..." Pakiramdam ni Buboy ay maaiyak siya. Nahihiya siyang umamin pero wala na siyang magagawa dahil nahuli na siya ng kapatid. "S-si Tonyo kasi..." Nag-umpisa ng tumulo ang luha ni Buboy dahil sa kaba. Ayaw niyang mapalo ng Kuya Simon niya, at ayaw din niyang ma-isumbong sa Nanay niya.

"Bakit si Tonyo?" Tila naguguluhang tanong ni Simon.

Suminghot si Buboy at tuluyan ng hindi napigilan ang sarili. Sunod-sunod ng bumuhos ang luha nito. "S-sakanya ko nakita 'yon, nilulunok niya yung ganon..." Halos hindi makapag salita ng maayos si Buboy.

Tila mas lalong naguluhan si Simon sa sinasabi ng kapatid. "Mag-salita ka ng maayos Boy, hindi kita naiintindihan." Sabi nito.

"N-nilulunok ni Tonyo yung lumalabas diyan..." Turo niya sa shorts ng Kuya Simon niya. "N-nakita ko sila ni Tiyo Orlan, k-kaya siya binigyan ng gagamba. S-sorry po K-kuya... g-gusto ko rin kasi matikman."

Kung pwede lang tumakbo si Buboy ngayon at huwag ng magpakita sa Kuya niya kahit kailan ay ginawa na niya.

"Nakita mong may lumabas sa titi ko?" Tila gulat na tanong ni Simon. Hindi nito inaasahan ang sagot ng kapatid.

Dahan-dahan namang tumango si Buboy. "K-kagabi... h-habang kausap niyo si Ate Jema..." Pinunasan ni Buboy ang luha gamit ang braso. "S-sorry po Kuya, hindi ko na po uulitin."

Napatingin si Buboy sa kapatid. Akala niya ay galit ito pero laking gulat niya na imbis na inis na reaksyon ang makita ay nakangiti pa ito sa kanya dahilan para siya naman ang maguluhan.

Agad ding napansin ni Buboy ang pag-himas ng kanyang Kuya sa shorts nito. Mas dumoble ang kabang nararamdaman ni Buboy. Pakiramdam niya ay sasabog na ang dibdib niya.

"Gusto mo ba tikman ulit?" Tanong nito sa kanya.

Nalaglag ang panga ni Buboy sa gulat. Tila ba tinakasan siya ng kaluluwa sa alok ng kanyang Kuya. Hindi niya alam kung ito ay totoo o patibong lang para maisumbong siya nito sa kanyang Nanay.

Mabilis na umiling si Buboy. Ayaw niyang isipin ng Kuya niya na gusto niya ang inaalok sa kanya kahit pa yun naman talaga ang sinasabi ng isip niya.

"Bakit ayaw mo? Akala ko ba gusto mong gayahin si Tonyo?" Tanong ni Simon.

"B-baka pagalitan tayo ni Nanay... K-kuya."

Mas lumawak ang ngiti ni Simon. Para bang nakarinig ito ng magandang balita sa sinabi ng kapatid.

"Malalaman niya kapag sinumbong mo... isusumbong mo ba?" Tila nang-aakit na tanong ng Kuya nito.

Lumunok si Buboy. Tumingin siya sa mata ng Kuya niya, nag-babakasakaling dito niya makita na nag-bibiro lang ito, pero seryoso ang tingin sa kanya ng kapatid.

Umiling si Buboy bilang tugon sa tanong ng Kuya. "H-hindi po." Sabi nito.

"Ayos, subo mo na." Sabi ni Simon at hinawakan sa braso si Buboy.

Comments